مقایسه سبک های فرزندپروری و کودک آزاری در والدین کودکان عادی و نابینا

موضوع تحقیق من در مورد سبک های فرزند پروری و کودک آزاری در والدین کودکان عادی و نابینا می باشد. خانواده نهادینه ترین و مقدس ترین رکن جامعه به شمار می رود و سلامت آناز اهمیت ویژه ای برخوردار است و نگرش والدین و معیارها و قوانینی که برای کودکان تفهیم می کنند بسیار پر اهمیت می باشد زیرا نگرش و معیار والدین در سلامت روحی و روانی فرزندان بسیار پر اهمیت است. فرزند پروری که شامل خانواده های سهل انگار و بی تفاوت و خانواده های سلطه گر و خانواده های آزادمنش می باشد که معیارها و رفتارهای والدین در کودکان بسیار اثر دارد. در خانواده های سهل انگار نسبت به کودکان بی تفاوتی دیده می شود و درخانواده های سلطه گر که قوانین خشک و محدود کننده می باشد با توجه بهاینکه هوش فرزندان و رفتار فرزندان در خانواده شکل می گیرد. الگوی فرزندپروری مقتدرانه می تواند بسیار مناسب باشد زیرا در این خانواده ها هم کنترل و هم محبت وجود دارد و در کودک آزاری که شامل کودک آزاری جسمی، جنسی، عاطفی و غفلت می باشد ممکن است آسیب ها و ضرر های جبران ناپذیری وارد کند در این تحقیق من سعی کرده ام هم کودکان عادی و هم کودکان نابینا را مد نظر قرار دهم . و سعی کرده ام از پریشنامه ها برای جامعه آماری خود که شامل 120 نفر می باشد استفاده نمایم با توجه به محدودیت ها که در تحقیقم از جمله سن، جنس، تحصیلات والدین و عدم اعتبار پرسشنامه های معتبر می باشد. نتیجه و شیوه های فرزند پروری در محیط های خانوادگی می تواند تاثیر فزاینده ای بر توانایی های شناختی به ویژه هوش بگذارد از این رو شیوه های فرزند پروری و ارتباط کودک و والدین در دوران کودکی و رشد شناختی آنها بسیار اهمیت دارد.